15 lipca 1410 roku na polach Grunwaldu miała miejsce bitwa, która na zawsze zmieniła losy Polski. Była to jedna z największych bitew średniowiecza, a także jedno z najważniejszych zwycięstw w polskiej historii. Na polach Grunwaldu powstała jedna z najbardziej chwalebnych kart w dziejach polskiego oręża.
Bitwa grunwaldzka była starciem o istotnym znaczeniu. Jej wynik przesądził o zmianach geopolitycznych w Europie Środkowej, wzroście potęgi Polski i wyznaczeniu kierunków polityki państwa. Bitwa stała się w kolejnych wiekach wielkim symbolem tryumfu sprawiedliwości nad niesprawiedliwością, afirmacją etosu rycerskiego oraz ważnym mitem narodotwórczym w Europie Środkowej, na którym budowała się polska tożsamość narodowa.
Najważniejszą nauką płynącą z pól grunwaldzkich jest wyższość, tak ważnej z polskiego punktu widzenia, idei samostanowienia narodów nad odbierającym wolność i słuszną różnorodność narodów uniwersalizmem. Długoletni konflikt toczony z Zakonem Krzyżackim pozwolił na powstanie polskiej szkoły prawa międzynarodowego reprezentowanej
w pierwszej połowie XV wieku przez Pawła Włodkowica i Stanisława ze Skarbimierza,
a w ostateczności zakończył się sekularyzacją państwa zakonnego i hołdem złożonym królowi Polski Zygmuntowi I Staremu przez wielkiego mistrza Albrechta Hohenzollerna w 1525 roku.
Naród Polski obrał sobie zwycięzców spod Grunwaldu za przykład, czego dowodami są świętowanie rocznicy tryumfu uroczystą procesją w Krakowie od czasów Władysława Jagiełły aż do końca XVIII wieku, dzieła wybitnych polskich artystów tworzone ku pokrzepieniu serc w ciemnych czasach zaborów, wielkie obchody 500. rocznicy bitwy
i odsłonięcie Pomnika Grunwaldzkiego ufundowanego przez działacza narodowego Ignacego Jana Paderewskiego w Krakowie, uczynienie rycerza polskiego Zawiszy Czarnego wzorem dla polskich harcerzy, uroczyste obchody 600. rocznicy zwycięstwa, a w wymiarze popularnym coroczne rekonstrukcje historyczne starcia.
Dziś nasuwają się również pewne analogie między pradawną bitwą a współczesną polityką polską. Zwycięstwo pod Grunwaldem nie zostało wykorzystane w pełni przez ówczesnych. Przedwczesne zakończenie oblężenie krzyżackiej stolicy – Malborka – doprowadziło do przedłużenia aktualności kwestii krzyżackiej na kolejne sto lat. Problem zmarnowanej szansy często pojawiał się w historii Polski. Pojawia się także obecnie. Czas z tym skończyć! Warto wspomnieć, że Krzyżacy zostali sprowadzeni do Polski, na własne życzenie księcia Konrada Mazowieckiego, jako pomoc przed groźnym wrogiem z północy i wschodu. Okazali się jednak od niego znacznie większym zagrożeniem. Krzyżacy nieśli ze sobą pewien groźny uniwersalizm, obcy obyczaj, symbolicznie zaś reprezentowali nieprzyjazny od czasów piastowskich żywioł niemiecki. Razem z nimi przybył na pola Grunwaldu kwiat zachodnioeuropejskiego rycerstwa. Współcześnie rząd polski zabiega o pomoc sojusznika potężniejszego od potencjalnego wroga, a zachodnie instytucje próbują narzucać Polsce swoje prawo i obyczaje. Apelujemy do rządu i kręgów władzy państwowej o rozwagę i kierowanie się polską racją stanu oraz o prowadzenie spraw zagranicznych w duchu polityki wielowektorowej opartej o polski interes narodowy, a polityki obronnej o stale doskonalony własny potencjał.
Ruch Narodowy Warszawa dostrzega słuszną potrzebę oddania hołdu zwycięzcom spod Grunwaldu i stałego przypominania wielkiego dziedzictwa tej wiktorii. Domagamy się ustanowienia dnia 15 lipca Dniem Grunwaldzkim w randze święta państwowego. Domagamy się także budowy Pomnika Grunwaldzkiego w Warszawie, stolicy Polski, miejscu szczególnym dla pamięci i tożsamości Narodu Polskiego.
W imieniu zarządów warszawskich Ruchu Narodowego
Krzysztof Mulawa, prezes koła Warszawa I
Aleksander Kowaliński, prezes koła Warszawa II
